Een nieuw baanbrekend internationaal rapport belicht veertig mechanismen die beleidsmakers, Destinatie Management Organisaties (DMO’s), Nationale Toerisme Organisaties (NTO’s) en anderen in staat kunnen stellen de voordelen van het toerisme beter te verdelen over lokale gemeenschappen.
Het rapport, Creating equitable destinations: How to manage and distribute tourism’s value to better serve communities, is gepubliceerd door de Travel Foundation in samenwerking met het Centre of Expertise in Leisure, Tourism and Hospitality (CELTH), het European Tourism Futures Institute, Breda University of Applied Sciences, HZ University of Applied Sciences, Nederlands Bureau voor Toerisme en Congressen (NBTC) en Destination Think.
Het rapport probeert een antwoord te geven op de wereldwijde opschudding en lokale protesten van afgelopen zomer over de gevolgen van toerisme op lokale gemeenschappen. Terwijl het toerisme naar recordniveaus groeit, laat het rapport zien hoe de voordelen van toerisme niet altijd de lokale gemeenschappen bereiken, en in sommige gevallen kan toeristische activiteit de lokale ongelijkheid zelfs verergeren. De inkomsten uit toerisme kunnen bijvoorbeeld geconcentreerd zijn in de handen van enkelen, terwijl de gecreëerde banen slecht betaald kunnen zijn, en doorgaans 50% tot 80% van de toeristische uitgaven weglekt van de bestemming, wat lokaal weinig of geen voordeel oplevert.
Enkele van de belangrijkste aanbevelingen in het rapport zijn:
- Omdat het toerisme afhankelijk is van publieke middelen en het behoud van een sociale licentie om te opereren, moet bestemmingsbeheer in de eerste plaats worden gestuurd door lokale behoeften, en moet worden bekeken welke groepen het meest profiteren van toerisme en welke groepen de lasten dragen. Het is tijd om verder te gaan dan de algemene discussies over de bijdragen van het toerisme en kritisch te onderzoeken waar de voordelen naartoe gaan.
- Bestemmingsmanagers kunnen de uitdagingen rondom gelijkheid onderschatten. Het simpelweg verder verspreiden van het toerisme, het scheppen van meer banen of het aantrekken van bezoekers die veel geld uitgeven, zal het toerisme niet automatisch of noodzakelijkerwijs eerlijker maken – en kan de zaken zelfs nog erger maken.
- Bestemmingsmanagers moeten de potentiële bredere waarde onderkennen die toerisme kan bieden aan gemeenschappen, met name aan inwoners die niet direct betrokken zijn bij het toerisme en aan gemarginaliseerde gemeenschappen, bijvoorbeeld door bij te dragen aan stadsvernieuwing, de ontwikkeling van openbare infrastructuur en natuurherstel.
Toerisme is een mondiale en groeiende industrie met een aanzienlijk potentieel om positieve maatschappelijke veranderingen teweeg te brengen en DMO’s erkennen steeds meer hun rol bij het ondersteunen van bredere gemeenschapsdoelen. Het rapport biedt 25 casestudies waarin toerisme aanzienlijk heeft bijgedragen aan lokaal ondernemerschap, verbeterd gemeenschapswelzijn en andere positieve resultaten. Deze voorbeelden zijn een bron van inspiratie, bevatten waardevolle lessen, en laten zien hoe belanghebbenden in het toerisme al beproefde mechanismen toepassen om de gemeenschapsbelangen beter te dienen. Het rapport schetst veertig mechanismen waarmee rekening moet worden gehouden, waaronder:
- Belastingen en inkomstenverdelingsprogramma’s
- Bedrijfsincubatie- en trainingsprogramma’s
- Vergunningen en bestemmingsplannen
- Gemeenschapsbedrijven en vrijwilligersprogramma’s
- Productontwikkeling die de lokale cultuur en milieubescherming integreert
“Dit rapport is in feite een routekaart voor een meer op gelijkheid gerichte managementaanpak”, zegt hoofdauteur Bernadett Papp. “Je begint met het identificeren van de bredere gemeenschapsdoelen waaraan toerisme kan bijdragen, en bekijkt vervolgens de op bewijs gebaseerde mechanismen en praktijkvoorbeelden die we hebben verzameld en je overweegt onze praktische richtlijnen voor de implementatie en het meten van de impact, voordat je besluit wat in jouw situatie zou kunnen werken.”
Voor het implementeren van deze mechanismen zullen bestemmingsmanagers de partnerschappen met lokale organisaties moeten versterken en een participatieve aanpak met gemeenschapsgroepen moeten omarmen. Beleidsmakers en DMO’s moeten ook bijzondere aandacht besteden aan het in balans brengen van buitenlandse investeringen en economische weglekeffecten, de toegang van inwoners tot aan toerisme gerelateerde diensten en activiteiten en het behouden van controle over lokale hulpbronnen zoals land en huisvesting. Het rapport concludeert dat een rechtvaardiger toerismesysteem alleen tot stand kan komen door het versterken van het lokale bestuur, ondersteund door een mandaat om de hele gemeenschap te dienen.
Rodney Payne, CEO van Destination Think, een projectpartner en hoofdsponsor, zei: “De wereld verkeert in een crisis, maar dit onderzoek laat zien dat zoveel van de oplossingen die we nodig hebben klaar zijn om te worden toegepast. We hebben in dit rapport geïnvesteerd om voor de Travel Foundation en hun onderzoekspartners een duidelijk pad uit te stippelen voor de reisindustrie om flinke actie te ondernemen.”
Dit onafhankelijke onderzoek werd mede mogelijk gemaakt met de steun van 4VI, de Catalaanse Toeristische Dienst, First Rate Exchange Services, Göteborg & Co en TravelLocal.
Het rapport is gratis beschikbaar op www.thetravelfoundation.org.uk/equitable.